Yitik şehrin figüranı Şiiri - Şair Sonbahar

sokaklar...
ıssız sessiz sokaklar
sokaklar sahipsiz ve zifir kara sokaklar
yalnızlığım doldurmuş bu boş sokakları
kimsesizliğime kucak açmış
yağmurdan sırılsıklam kaldırımları
gökyüzü örtmüş üstümü böyle suskun gecelede
ve sokaklar sırdaş olmuş bana
bitmeyen derdime olmayan çare

ben giderim yollar uzun
bitmez bir türlü gece
ben ağlarım susmaz gözlerim ama heyhat
sesim duyulmaz nafile
sokaklar mı tesellim
sokaklar mı arkadaş
onlar mı ki gerçek dost
onlar mı tek yoldaş

kimsesizim...
sokaklar gibi sahipsiz
beyhudeyim avareyim
yürüyorum gayesiz

kaybetmişim yolumu
yönüm nere bilemem
kaybetmişim kendimi
neredeyim çözemem
bu şehir viran olmuş
içinde ben de ziyan
unutulmuş bu şehrin sokakları
bende yitik şehirde olmuşum bir figüran