Yitik şehirde durur zaman Şiiri - Ahmet ...

Gecenin koyu hali
yitik şehirde durur zaman.
Kentin öte yakasında bir yerli
griye boyamaya başlar loş aydınlığı,
bir eli tablada..

Ötelerden beri
öte yakadaki yerli;
sorgular aydınlığı.
Oturur gamzelerine yapışkan bir hüzün,
sever zenci gecelerin
armasız, bandosuz, şapkasız halini..

Kara tahtasını kurar belleğine
öte yakadaki yerli;
getirmez aklına asla
eli sopalı eğitmenleri..

Öte yakadaki yerli
aşık olur hep beyaz kadına.
Aramak zorundadır mutluluğu
sürekli, bir yerlinin yanında..

Çelik gibidir elleri
öte yakadaki yerlinin;
Düşünceleri ise mermi.
Patlamaz altıpatlar'ı bir türlü
güven verir beyazlara bu hali..

Kopkoyu geceler boyu düşünür
öte yakadaki yerli;
KADER'i..
Çullanır zihnine tarih,
uzatamaz ışığa ellerini..

İki göz, bahçeli evi olsun ister
öte yakadaki yerli;
sıcak bir tas yemeği.
Kendine benzeyen bir nesli
yanıbaşında ve aynen
kendisi gibi..

Düşündükçe artar yoğunluğu
öte yakadaki yerlinin;
gecenin zifiriliği gibi..
Düşünür
düşün....
düş...er hayat sahnesinden
bir takvim yaprağı gibi..