Yitik şehir Şiiri - Fehmi Gildiroğlu

Sınava girdim neşeyle gezdim tüm şehiri.
Aziz Ankara'nın en güzel köşelerini.
Akşam olmadan dönerim annem.
Yeni bindim otobüse yemeğe bekleme.

Ağaçların boynuna düştü tüm bedenim.
Bulvara savruldu en güzel elbisem.
Saplandı göğsüne bir hançer kızılayın.
Düşen devrilen otobüsler değil,
Ankara'da savrulan,benim umutlarım.

Biz birbirimize, ne zaman kıyar olduk.
Ahengimiz kalmamış düzenimiz bozuk.
Hani atalarımız mazide çok güzeldi de.
Uzanıp alnından öperdi peygamberimiz.
Mahşerde arıyacak bizi ümmetim diye.
Kaldırdığında elini, hangi yüzle tutacak.
Bu kin bu nefretle seni kim savunacak.

Gururumuzmu kırık, kibrimiz ne taraf.
Cehennem kaç durak cennet ne taraf.
Kaç can yanacak, kaç yuva yıkılacak.
Diyelim bugün her şey güzel olacak.
Keşke zamanı alabilseydik de geri.

Sanıyormusun hayat bir oyun yeri.
Verirmi bize barış kardeşlik duygularını
Verse bile, bir şans daha, bir sans daha
Getirirmi gidenleri, gencecik bedenleri.
Bu sınav benim sınavımdı.
Bu sınavda insanlık kaldı.
Bu sınav bitti.
Bu sınav bir şehiri yuttu...