Yitik Mevsimler Kuşağı Şiiri - Şair Gergef

Bir bahar arefesinde gözlerim,
sana açıyor tüm tomurcuklarımı.
En hamından bir avuç isyan
birazda sen kokulu.

Gece oluyor; ay büyütüyorum uykumda
yetim bıraktığım düşlere inat.
Ağır aksak düşüyor kar
gözlerine örtüyorum kış’ı.

Sensizliğim artıyor zamanda.
Diri tükenişler kalıyor bana.
Uzatılmış sürgünlerim oluyor,
mahrumiyetine tutsak.

Kırılganlıklar işliyorum dizelere,
kalemimin altından kayıp giden.
Tek senin adını örtemiyorum
üstünü açık bıraktığım hecelere.

Asıyorum aşkının tavanına
düzeni bozuk umutlarımı.
Döneceğine inat zaman vuruyorum
acımasızca.
Bir bir düşüyor içimden…