Yitik Leyla Diyarında Mecnun

En bilindik kelimler takılır kalır dudakta
Gece usul usul iner, umutlar kalır şafakta
Yıldızlar hep nefes nefes hasreti solur geceye
Aklı zorlayan sorular döner birer bilmeceye
Yorgan ısırgan otudur, taş kesilir yastık başta
Yitik Leyla diyarında Mecnun kendiyle savaşta

Hasret düşer can özüme, buğulanır da bakışlar
Gül dalında şebnem olur ince ince akan yaşlar
Saza vuran el incinir, konuşamaz dil incinir
Ağlamaz bülbül seherde hasret çeker gül incinir
Göklerde aksi Leyla’nın bir görünür bir kaybolur
Yitik Leyla diyarında Mecnun çöllerde kahrolur

Gece usul usul iner, hasret sarar öz be canı
Çekilir ayak sesleri korku sarar dört bir yanı
Kemirir içinde bir kurt, ruh mahkumdur işkenceye
Söner lambalar evlerde hüzün yayılır geceye
Hasret okur hep Leylalar, gurbet içimdeki gurbet
Yitik Leyla diyarında Mecnunu kahreder gurbet...

Mehmet TAŞ/Elbistan