bu ilk şiir değil ardından
bir çocuk kadar masum
bir cellat kadar zalim
gözlerine yazılan...
gözlerin ki;
yitik bir kentin sokakları gibidir,
örselenmiş
yürüdükçe
canımı acıtır dökülen ceviz yaprakları
rüzgar bir hışımla geçer
saçlarının kokusunu getirir
o an
ölüm öyle büyük bir özlemdir ki içimde
anlatamam...
Kayıt Tarihi : 26.8.2005 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)