Yitik kent Şiiri - Güler Talay

gün ağardı,güneş aldı karanlığını bu koca ve ait olmadığım kentin.
deniz kokusu siniyor havaya,tenimden öte tüm kokulara,
yalnızlığımla içre dolan,yalnızlığıma hasret kalabalığıma,kalabalıklara.....
yürüdüğüm bu yol belli çabalamak için işe giden yol,
ama her adımımda belirsizleşmek üzere, avuntu yılgınlığımdan.
kolumda çantam, benliğime emanet gidişim,
yaşayımıma tebessümümün sızısı,
içmeden melankolikliğim,
eksik yanım,
eksik yaşayımım,
özlemlerime hasretliğim,
üşüyorum...

hüznümün renginde buğulanan gözlerimle bakıyorum...
bu kentin havası ağır,
kokusu bilinmezlik,
rengi soluk,
ışıkları hiç sönmeyen,gece karanlığını göstermeyen,
içinde yitip giden hayatlara aldırmadan akan ruhsuz bir canlılığı var..

ait olamamanın kifayetsizliği.........

hivda