ey gönul arzulama koş artik çikar dilindeki baklayi
ey aşk tutma beni haykiyorum işte seviyorum diye
duyan kim yanlizliğim olsada cesaretim var demeki
yitik gönüler şehri kim bilir keşfeder biri beni
aciyan yüreğim titrek sesim seni görunce
aşktan kaçtikiça her köşe sen sanki
kaçamayiyorum labirent olmuş senle çağlar
yitik şehrin gönuleri bu aciyi hep yaşar
ben ben olali aşka bir adim yaklaştim
tam tutum derken yine başa dönu verdim
kayboldum benliğimde kayboldum yitikliğimde
koca bir şehir seni aramakla geçer yitik gönuler şehri
bir yürek sakli hazinelerden kiymetli
arayan bulur mevlana gibi seni bulmak varmi kaderde
dilim gözum yüreğim sen sen diye feryata
sen nerdesin yitikliğimin son gecesi sen nerdesin
bilirim sevenler ayriliğa mahkum leylasi mecnunu böyle giti
yitik gönuler şehri aramak değil tesaduf hiç değil
kadar varya bizim alin yazimiz ayrilik beli arama gözum
yitikliğimin son gecesi bu şehirde son gecem artik biti.
Kayıt Tarihi : 1.5.2006 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yitik gönuler şehri aramak değil tesaduf hiç değil
kadar varya bizim alin yazimiz ayrilik beli arama gözum
yitikliğimin son gecesi bu şehirde son gecem artik biti.
gzeldi tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (2)