Kimse bilmez ellerimi
Yok gibi saklarım tutuşlarımı
Korkak titrek hissedişlerim var benim
Yalnızlığımda kendimi ağırlar ellerim
Parmaklarım sendeler
Mor anlamlar kaplar tırnaklarımı
Yazarken bulaşan mürekkebe bürünür beynim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta