Yitik duygu Şiiri - Alperen Yusufsoylu

bir hikaye
uzun ve kafiyesiz
kırıldı sevmelerim
cellat soğukluğunda
adım sulara yazıldı
kavuşmam 13. ayda
düşlerim beşinci mevsime taşındı
kar yağdı doruklarıma
gençliğimi yaşayamadım
yirmi beşimde
yetmişe baston dayadım
dedem vari hikayeler
anlatırım kavmim cocuklarına
hücrelerde gül yetişmez
bahar kışı yaşamadan gelmez
zor bir hikaye
adam adama muhtaç
yağmur yere düşmeden
açın güllerin ellerini
yetim kalmasın serçeler
kurşun sıkılmasın
kurt yanlızlığına
geceler ızdırap
geceler çile
kırılsın kapıları hanların
padişah fermanı
okunsun sağır kulaklara
ecel gelmeden
ömür yetimliği
bir sevda hikayesi
kim girecek benim yerime
tellerle çevrili evime
kelepçelerimi kim
hediye alacak
armağanım olsun
oğluma bu şehir
bu şehiri kim
kurşunlayacak
ben gidince üzülme
mahsun tavrını takınma
kaşlarını çat
yazgıdır de boğun bük kadere
eğilme sakın
koca koca adamların yanında
dik duruşunla tanısınlar
babasının oğludur
eğilmez
doğru bildiği yoldan ölüm dahi gelse dönmez
bir hikaye
burada sona ermez