Yitik Cümle Şiiri - İbrahim Ateş

Bedeli ağır yalnızlıklar birikti içimde.

Ulaşamayacağım yarınları alarak yanıma.

Geçmişin pençesinde günahlarla boğuşur oldum.

Tövbeme karıştı gözyaşlarım.

Bacadan dışarıya sızan duman,

Ele verdi yüreğimdeki yangını.

Çok korkuyorum pişmanlığımın hiddetinden.

Çehremde duran hüznün kal halinde.

Halinden bezgin kuşlar.

Yüreğimin derinliklerinde haykırır.

Kanadı kırık nereye kadar gider.

Hak huzuruna kabul edinmeyen benliğim.

Tövbeyi dahi eline yüzüne bulaştırıyor.

Yaş haddini aşan ihtiyarlar gibiyim.

Onlar gibi mahzunum.

Lakin masum olamayan,

Nefsi arzularına boğun eğmiş bir ademim.

Doyumsuz yaşayan.

Bir tövbeye dahi layık olmayan…

Ölümü beklerken yaşamayı dahi beceremeden.

Kör kurşunların hedefi oluyorum.

Yitik bir cümleyim dünyada.

Cümle alemin bildiği.