Yitik Çocuklar Şiiri - Dursun Özden 3

yitik çocuklar

ve aç, açık, kimsesiz çocuklar, kim şehit, kim gazi?
.ok yoluna mı gitti niyazi? o gökte it dalaşı, be hey!
yerde su savaşı-kurban bayramı-adak yeri, bu ney?
her evde düğün telaşı, sokakta kesik gelin başı, ey!

barış elçisi, yitik, yetim çocukların sabrını sınamayın
düşmanla kol kola şeytanlar, bak hele-vicdansız bey
anadolu topraklarında, o kanlı şehit gömütlüklerinde
dalgalanan bayraklar, gelincik tarlası, pekiyi bu ney?

20. asrın başında, emperyalizmi yenen aklın dirilişidir
tarihin o altın sayfasında, anadolu isyanıdır, bu deney
mazlum halkların umudu ve çağın ilk silkinişi, her şey
kurtuluş ve kuruluşun meşru-haklı öncüsü paşa, hey!

kanla sulandı bu topraklar, o yerde yitik çocuklar var
kalbiyle kızan, aklıyla öfkeli çocuklar elinde, akça gül
kalem, sapan, misket, dilinde şarkı, ıslık, zılgıt ve ney
gün doğdu, çocuklar hep uyandı; he heyde, hey hey!

dursun özden