Dumanlı dağların yarlarından,
Taşlı dikenli patikalarını geçip geldi.
Kucak dolusu anılarıyla,
Küller içindeki közlerin ışınlarıyla,
Yürüdü yapayalnız yarı üryandı,
Toz duman içinde dağların siyahında,
Perdeler uçuşur camlar sarsılırdı,
Gecenin içinden trenler geçerken,
Sevgiliye yazılan dizeler saçılırdı etrafa,
O şiirler ki yarım kalan yürek hoplatan.
Yüreğinde durduramadığı bir öfke kabarırdı,
Koyu bir sis çöker kentin üzerine kulak kirişte,
Geçmişte ne bir ses duydu ne bir satırlık haber,
Bir umut bekliyor sabaha dönerken gece,
Ah yırtılsa karanlık gün altın ışıklarıyla ışısa,
Gelir belki bir mayıs bahar bayramı ile birlikte,
Geçip gitti gece söndü kentin sokak lambaları,
Karanlık yitik bir sevdadır şimdi,
Çiğ düşen kaldırımlarda meçhul sevgilinin gölgesi,
Geceden yarım kalan şiire yeni dizeler gelecek,
Elli adım ötede henüz uyanmış bir çay bahçesi,
Yüzünde demli çayın buğusu gibi yağmur damlası,
Kalbi kırık aşığın öyküsüydü radyoda çalan,
Buram, buram bir Anadolu türküsü…
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2019. 05. 05 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 4.5.2019 18:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!