Yitik Bir Sevda Şiiri - Yeşim Kara

Akşam sefalarının buğusuyduk,
Zaman sehere erdiği vakit,
Dolanarak hüznün kollarında,
Aynı yerde buluşurduk..

Hiçbir günahı yoktu aslında,
O daha sevisini yitirmemiş seher vakitlerinin.
Gök kubbeyi ağlatan,
Sabaha cansız varan yüreğimizin,
Hiçbir günahı yoktu duaların!

Sonra bir çift göz göründü boradan,
Sen dedim,
Ya sen...
Sustu dilim,
Çekip gitti gönül kafesinden yüreğim,
Salınarak buğusunda hüznün,
Alıp götürdü vuslat şiirlerini..

Bulutlar misafir etmiyor artık kalbimi,
Dağ eteklerine çoktan indi ceylan,
Ve pınarım kurudu artık!

Bir esrik kalem ile kalakaldı yüreğim
Kırık bir kalem...
Hırçın bir rüzgar esti,
Bir deprem oldu diyorum,
Herkesi bıraktı, seni aldı..

Kimsenin suçu yok,
Ne vuslatın,
Ne gurbetin,
Ne de ihanetin...
Hiçbir şeyin günahı yoktu.

Bir rüzgâr esti işte,
Bir deprem oldu...

Bir mumun alevinde titrek bir sevdaydık,
Dağ eteklerine inen bir ceylan..
Sonra deprem oldu,
Döküldü gözlerime cehhenemi hasretin…
Gönül gergefine ölüm işledi sonra hırçın rüzgâr…
Ve selamsız kaldı gönül yurdu,
Muhtacına muhtaç gidişin!