Yarım kalan bir musiki,
Notaları kırık bir piyanonun tuşlarıyla,
Eski bir gramofonda çıkardığı cızırtı gibi,
Kulak tırmalayan bir sükûnetle..
Benliğimi haykırıyor amansızca,
Kafamın içindeki ses senin;
Piyonadaki kalbi kırık notalar ben,
Sanki gramofondaki ses senin sesin,
Cızırtısı ben..
Seni yitiriyorum...
Yok oluşunun varlığında,
Yeniden hayat buluyorum,
Hiçsiz sebepsiz..
Asılsızca kendimi suçluyorum,
Seni kendimde arayışımla..
Her seferinde kafamda bitirip,
Kalbimde buluyorum..
Çaresizliğim aşikâr,
Alışılmışın dışında,
Bir o kadar gerçekten uzak..
Şimdilerde sen !
Yarım kalan yitik bir musiki,
Umutla dinleyen yine ben...
Kayıt Tarihi : 16.10.2023 02:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!