Yitik Bir Masalız Şimdi Biz Senle

Hangi masal acıtır bu kadar?
Hangi masal acıdır bu kadar?

Bir masal yazdık kendimize
Adı olmayan zamanlarda…

Yokluğun,hiçliğin,çaresizliğin çıkmazlarında…
İki yitik aşık,
İki yitik kahraman ve yarım bir masal…

Bu yüzden gözümüz hep arkada,
Bu yüzden nasırlı hep düşünceler,
Bu yüzden kelimelerin insafı yok.
Acımasızca kahır ve hüzünle örülü her cümle…

Durmadan savruluyoruz
Hasret yükümüzle aşkın virajlarında.
Yeni bir kapı açmak istiyoruz,
Yeni bir masalla...

Oysa bizim masalımız bitmedi daha…

Ne çok şey var yaşanacak,
Ne çok cümle var
Dudaklarımızın ucunda bekleyen yıllarca…
Ne çok anı var biriktirdiğimiz
Bizli-bizsiz, sensiz-bensiz…

İçine sığamadığımız zamanlar var,
Dar geçitler gibi bizi nefessiz bırakan,
Boşuna harcadığımız zamanlar
Ve boşu boşuna yitip giden bir hayat…

Tılsımı çalınmış bir ahir zaman…

Uykusunda vurulmuş yaralı bir aşk…
Yaşandı sanılıp
Yaşanmamış koca bir hayat
Ve mazinin gölgesinde yaşlanan umutlar…

Yitik bir cümle şimdi dökülen dudaklardan…
Geride kalmış ne varsa,
Her şeye herkese isyan…
Ve
Acınası bir ruh, durmadan sayıklar…

Dile düşen, akla gelen hep aynı masal…
Aynı eksik cümlelerle bezenmiş,
Kurgusuz, kahramansız,sonsuz bir masal…

Bazen kendimize anlattığımız,
Bazen yitik bir tebessümle andığımız
Ama bir türlü sonlandıramadığımız
Eksik bir masal…

Andıkça maziyi
Elbet hüzün kokacak satırlar,
İnce bir sızı değecek elbet en derinlere…
Yürek bir kez daha titreyecek,
İnce bir sızıda
Yeniden dağlanacak yaralar…
Biz o yaralarla
Kendi masalımızda yaşayıp
Kendi masalımızda yaşlanacağız…

Ve biz,
Bir masal yazdık kendimize yitik bir zamanda
Ve biz,
Yitik iki aşık olduk kendi masalımızda…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI