Yitik Beste Şiiri - Erva Özbaba

Gideğeni olmayan bir nehir gibi
Biriktirdim anılarımı.
Kimi zaman tozlu raflarda gizlendi
Kimisinde yıpranmış sayfalarda,
Sebepler ve sonuçlar hep aynı.

Yitik bestemden dökülen sözler
Evhamını dindirdi cihanın.
Kurudu çağlayan tüm pınarlar,
Budaklandı koparılan bütün güller
Bir hiç uğruna, nedensizce.

Sandılar ki yıkıldı dünyam
Oysa bir rüyaydı, dikenlerle örülmüş.
Dikenler çıkmadı, zihnime gömüldü.
Bir hüzünle yayılan vebaya dönüştü.
Ölmeden sürünecek gönlümün tayları.