Artık içinde öldüğümü hissediyorum gönlünün,
Var olmadım sende
Olmayacağım hiçbir zaman belkide,
Aniden varolup,çaresizce yokoluşun
Merkezinde yer alan bende
Hiçbirşey bırakmadın kendinden
Varlığımla yokluğum aynı sende
Oysa yitik bir aşkın,aşığıydın bende
Herşey üzgün,
Heryer karanlık artık,
Sensizliğin deltasında çürüyüp gidiyor hayat
Boşuna tükenip gidiyor ömrüme bağışlanmış zaman,
Geceler utanır oldu benden
Ama ne yapayım bir şey gelmez ki elimden
Her şeyin oldum derken
Baktım hiçbirşey oldum kalktım gözlerinden
Bitti artık yitik bir aşk sardı etrafımı
Artık uzaktan bakmalıyım sana
Çünkü nereye gitsem hep bir mesafe
Neden beni attın şu çürümüş kafese
Kayıt Tarihi : 30.3.2012 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/30/yitik-ask-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!