‘’…gece’nin gündüz’ü, gündüz’ün geceyi terk ettiği bir kainata gömüyorum, yamaları kanla ölçümlenmiş giysilerimi… dizlerimi çözüyorum, kırılgan adımlarının ortasında…’’
‘’…sözcükler dolup taşıyor ceplerimden, sorguların kısık sesli devranını döndürmeye sonsuzlukla içlenmiş bir ‘aman’ yetmiyor… kısa şiirler, yalın vecizeler, anlam izdihamları… kırılma noktasıyla kucaklaşana kadar hiçbir düş mazisini kaybetmiyor… şimdi… göz bebeklerimin minikliğine aldırmadan, geçerken gideceksin, öylesine ağır, öylesine aksak… tüm evreni kapladığına dair köşebaşı hikayeleri anlatan devasa yokluğunun zamansız uyandırdığı, karanlık bir uyku ve yandaşları olacak…’’
‘’…gökyüzünü ellerimle sakladım… bildiğim tüm bulutların eksikti, şehirlerin ise yarım…’’
‘’…birbirimizin ışığını gölgesinden, tel tel ayıklayacak kadar şanslı değiliz biz… çünkü, yalnızlık tohumlu ve doğumlu bir yolculuk bu…’’
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
