Anlamayın yitik umutlarımı...
Karanlık evrenin yöresinde dursun.
Korkarsınız yitik umutlarımdan.
Sizi düşünür yaşantılarımı yakarım.
Özgür renkler vururum düzleminize,
Denize parelel dağlarımda yaşatırım.
Gelen umutlarınızı öperim dudağınızda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gönül dediğin anılar mezarı:vuslatlı ,vuslatsız sevileri, anıları büyük küçük umutları ve yitirilen umutları kendi evrenimiz yüreğimize gömer ve kimsenin dokunmasını istemeyiz onlar bizimdir tıpkı şiirlerimiz gibi!!! Faka çevremize umut olmaya umutlara ayna olmaya gayret ederiz insanız sevmek için yaradılmışız tebrikler dostum çok şey sindirmişsiniz mısralara elinize sağlık selam ve sevgilerimle
Yine derin ve tesirli bir şiirini okudum ablacığım...Yüreğindeki ateş su bulamaz bilirim.Yangınına ortağım.Bilesin..
kutlarım...
özgür renkler isterdim kıvrımlı düzlemlerimde
ve yaşamak isterdim denize paralel dağların
neden olduğu uysal iklimlerde
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta