Kalabalık caddelerinde tek yürek
El ele koştuğumuz o koca şehir
Ardımdan alayla gülüyor şimdi
Karanlık kaldırımlarda şüpheli ayak sesleri
Nerde diyor…
Nerde sevdiğin, hani?
haberin var mı taş duvar
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mı?
Devamını Oku
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mı?
Gönülden kutlarım kaleminize yüreğinize sağlık
Mesut Özbek
Yine bacım duygularını dökmüş sözlere. Biz ne desek sönük kalır. Yüreğin yitik derdi yaşamasın bir daha
10 puan verdim.Gönlümden koptu.
Yüreğinize sağlık tebrik ederim.
Yitik sevgililer ve yitik düşünceler.Sonunda nerde olursa olsun mutluluk bulsun.Şiiri ve Şairini (NAİME ÖZEREN'i) kutluyorum.Kaleminiz daim olsun
AŞK ACISI MORFİN GİBİDİR, ÇEKİLSE OLMUYOR, ÇEKİLMESE OLMUYOR...
ACI VE İSYAN BİR ARADA İŞLENMİŞ...
AŞK ACISINA KATLANMAK ZOR, ÇEKİP GİDEN SEVGİLİNİN DÖNÜŞÜNE KATLANMAK DAHA DA ZOR. EN ZOR OLAN DA BUNLARI BİR ARADA YAŞAMAK...
KALEMİNE SAĞLIK NAİME ABLA, ÇOK GÜZEL YAZMIŞSIN BU ŞİİRİ. BEĞENİYLE OKUDUM...
'...Oysa baharlar biriktirmiştim sana
Papatyalar, gelinciklerle bezeli
Saçlarını tarayıp örmek
Burunlarını silmek istediğim
Kaderlerine terk edilmiş çocuklar gibi…'
YİTİK'lere, hele ki! sevilenlere, üzülmemek elde değil.Yürek burukluğunu mısralarla şiire işleyen kaleminizi kutlarım. Selam ve saygılar...
Bu koca şehrin kalabalık caddelerinin her köşe başı halen sen kokarken,
Kim bilir nerelerdesin?
Fark ettirmeden birbirimize
Yaralandık mı, yarımlandık mı, yağmalandık mı bilmiyorum,
Bir ayağımız geride kaldı,tek ayakla yürüyoruz şimdi.
Yağmurda ıslanıp doluda yalpalasak da,
Kar'a, tipi'ye, lodus'a aldırmazdık ikimiz,
Nerede bizim acıya da sevince de omuz omuza yürümemiz?
Yolumuzda açılan onca hendek ve vurulan ketlere rağmen hiç pes etmeyip yine ilerliyorduk ya, nerede sevgili hani o günlerimiz?
Aşk vardı hedefimizde
Her düşme sonrası tekrar ve daha güçlü kalkıp ilerlememiz nerede?
Kırılan hayallerimizi yen içinde taşırdık hem de hiç gocunmadan,
Hani biz doğuştan kavlenmiştik ve el ele yürüyecektik her çağda?
Yüreğimizi paralatsak bile kafesini korurduk.
Küfesi yıkılsa bile ruhumuzu tutuyorduk ayakta,
Hani sevgili o günlerimiz nerede?
Hangi zaman kırılması yitirdi bizi?
Biz olmaktan çıkıp sen ben olduk şimdi.
Hangi melun duygu yitirdi dağ kadar sevgimizi?
NİMET ÖNER
Naime Hanımcım yüreğinize sağlık, sevgi ve selamlarla.
'Sahi…
Sen benden ne zaman gittin sevgili?
Avuçlarımdan usulca akıp giden
Vefasız zaman gibi…
Ne zaman yitirdiğimizi fark edemediğim
Vatanımın yaralı parçası gibi… '
Şiirdeki içtenlik ve duygu yoğunluğu insanın duygu dünyasında iz bırakan ve yankı yapan türdendi kaleminize yüreğinize selamlar Naime Hanım.
Bu güzel şiiri keyifle okudum..
Bu şiir ile ilgili 103 tane yorum bulunmakta