Yalnızlığını daha derin duyacağı bir iklimin kucağındaydı.
Dört bir yanı matem soluyordu yine dertlice.
Neler düşünüyor, neler hayal ediyordu karanlıklar gittikçe koyulaşırken?
Evlatları mıydı düşlerindeki, anne babası, ağabeyi miydi?
Yoksa başka yitikleri de var mıydı özlemini duyduğu?
Gam, yine kemendini geçirivermişti boynuna.
Sıkıyordu boğazını, nefesini kesmeye ramak kalana değin.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta