Yiterken Şiiri - Mehmet Kara

Yok olurken en güzeldir
her zaman manzara.
Yeşillik, sisler içinde solarken
dokunur insana.
Silmek isteriz buğuyu hemen,
Çiçekler
cam arkasında kaybolurken;
Uyanırken dönmek ister
gönül, tatlı rüyaya...

Kim “evet” der
sevgiliye arkasından bakmaya?
Sevginin ne denli gerekli olduğu,
yiterkendir...
İnsan bir kez ölüm döşeğine yatmaya,
Yaşamanın güzelliğini anlamak,
-ancak ve ancak-
beyindeki son düşünce
biterkendir.