Yiten Yapraklar Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Yapraklarında yitirdiğim özlem,
Umutlar,
Mutluluklar;
Çileydi özlemim,
Çilendi,
Hüsranı özlüyorum şimdi.

Elemim bile özlemim oldu biliyor musun?
Dinmiyor ki özlesem,
Yaprak aralarına sıkıştırdığım satırlar,
Dizelere indi
İkindi.

Dinmeyen sevda sızıları vardı ya?
Burcu kokuları direğinde burnumun,
Vardı ya hani,
Vardı ya?

Gece karanlığının duvarlarda oynaşan gölgeleri,
Kuruyan göz pınarım,
Şimdi
Özlemsi dallara geçirdim,
Yapraklarında yitirdim.

Bir gece yarısı çalan telimin sesiyle ayakta,
Sesinle uyanışım,
Seninle düşüşüm senli düşlerimden,
Binini yaşadım ölüşlerimden.

Kaç yaprak düştü senden bilemem,
Yiten yıllara sordum,
Bilsem ne yazar?
Her yaprakta bir ölüm çığlığı duydum,
Azar azar.

Gök menekşem,
Ak papatyam,
Yeşil yaprağım tükendi;
Soldu kızıl gülüm,
Daha çok erkendi.

Daha çok erkendi yiten yapraklarım,
Daha çok erkendi.

04.Ocak.2009 17.15