Yiten Şiiri - Özlem Süyev

Yüreğim ağlamıyor, kanıyor çocuk
Gittiğinden beri,
Sen o minicik kara gözleri ölüme teslim
Ettiğinden beri…

Hain ruhlar neyin peşinde? ...
Dinden beslenenler, çok çocuk, dindar gençlik,
Karanlığın neferleri, şeytana teslim ruhlar peşinde…
Gülüyor şeytanlar,
“Hani nerde ışığınız, koruyamadınız o çocukları” diye diye…

Kendini bilmez 3- 5, talkım verici, salkım yiyici
Mistik ruhani, yücelme peşinde,
“Üzülmek faydasız ‘hiç’likte biz Tanrıyız” diyorlar.
Ve benim çocuk hiçbiri umurumda değil…
İnsanlıktan çıkartılmaya çalışılan
Bir insan kalabalığının ortasında
Göğün gözyaşları altında
Senin için,
Yüreğim kanaya kanaya ağlıyorum…
Ölen sadece sen değilsin,
Gökler ağlıyor çocuk,
Melekler ağlıyor,
Tanrı ağlıyor,
An be an ölen insanlık için…