Yırtılan Kağıt Gemi

Ölümün kıyısında yüzdürdüğüm gemim alabora olacak,
Bunun sadece bir oyun olduğunu unutma,
Cennetse de ateşi bir tek beni yakacak,
Sessizliğim hiç bu kadar şikayet edilmemişti,
Sürüsünden kopan yırtıcı kuşlar tarafından, hepsi kaçak
Veya sadece bir ayrılık melodisi, cinayet çığlığı ile karışabilir mi?
Yırtılan gemimse, alabora olmaz değil mi?
Daha hızlı bir batış,
Koşusuz bir şeytanın ilmi,
Hiçbir şey duymadığıma göre yaklaşmış olmalıyım,
Olmalıyım ya da hiç olmamalıyım
Yazamadığım ne varsa tekrar bana karışmalı,
Fırça darbelerinden beter rüzgar kanı yüzüme sıçratıyor,
Kanlı bir ağaç oluyorum, toprağın altına eğilen,
Tıpkı köklerine ulaşan kader yıldızı gibi,
Seni bana hatırlatıyor,
Fakat hiçbir şey duyamıyorum,
Öyleyse varmak üzereyim,
Kıyıdan boşluğa, boşluktan göğe yükselmeliyim,
Sevgilim, çocukluğum, ölüm çiçeğim,
Belimi saran altın kuşak, ruhumdaki insani töz,
Bu diyarlara geldiğinde,
Geride kalacak etimi kemiren bir çift cani göz,
O vakit toprağın toprak olma vaktidir,
Ahengi hisset,
Seni berrak elbisemle karşılayacağım, söz