Yırtık Resim Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Dışarıda yağmur yağıyordu.
Nereden geldiyse aklıma bu gün eski resimlere baktım.
Gözlerim hep seninkileri aradı,
Neden bilmem bakarken...
Oysa uzun yıllar geçti biz, birbirimizden ayılalı
Ama yine de sendin işte, elimdeki resimlerde aradığım..
Bu gün…
Solmuş resimlere hem baktım hem ağladım,
Dışarıda yağmur yağarken..

Kimisi yırtık kimi solgun siyah beyaz resimler,
Bol, bol ağlattı beni, ellerimde birer, birer, dolaşırken
Baktıkça..
Ellerim titredi yüreğim sızladı içimdeki hüzünden.
Neymişiz meğer bir zamanlar bizler…

Karıştırdıkça en son biri takıldı gözüme.
Bir hayli eskimiş ve biraz da bir tarafından yırtık bir resimdi.
En çok buna baktım..
Onda yalnız sen vardın çünkü..
Bu resmi iyi hatırlıyorum, bana verdiğin ilk hatırandı.
Ne kadar güzelmişsin sen, meğer eskiden.
Saçların belinde
Kaşın gözün yerli yerindeydi..
Verdiğim gül tanesini kokluyordun elinde,
Sevdiğim en güzel resmindi,
Bu resim..
Nasıl yırtıldıysa yırtılmış bu resim şimdi
orta yerinden.

15 12.2012