Yırtık Pantolonlar Şiiri - Giden Güne

Yırtık pantolonlu günler vardı
Ayaklarımızda kara lastikli
Sacları bozuk çocukları,Saçları
Üşümek vardı ayazda
Ve geçiyordu zaman
Karlı aksamların ayazlarında.
Sokak lambaların altında
Buğulayan ellerimizi nefeslerimizle.
Ayaza inat sümüklü burnumuzla…
Birbirimize gülüşürdük..
Yırtık pantolonlu günler vardı..
Kara Lastikli çocuklarımız….
Belediye otobüslerinin arkasından koşan..
Takılmak için bir birimizle yarışan….
Kaymayan kara lastiklerimizle….
Takılma coşkusu taşıyan…
Pantolonu yırtık üşüyen çocuklardık.
Karlı geceleri geride bırakırken…
Her geride bıraktığımız gün biraz daha büyüyen…
Ve büyüdükçe hayatın yükünü biraz daha sırtlayan…
Kara lastikli sümüklü çocuklardık….
Değişen duygularımız ….
Önce yırtık pantolonları bıraktık…
Sonra …
Ayağımızdaki lastikleri.
Ve...
Üşüyen burnumuz kızaran yanaklarımız
Olurdu ….
Mini etekli eyşeyi görünce…
Onda bizi ona çeken bir şey vardı….
Onu düşünürken bitmek bilmeyen geceler…
Uzayan uzayıp derinleşen hayaller kurardık…
Ve içimizde gizlice severdik….
Nerden bilecekti yırtık pantolonlu sevdaları olacaktı…
Her sabah erkenden uyanıp evinin önünde beklerdik..
Dışarı çıktığında ellerimiz tükürükleyip. …
Saclarımızı tarardık….
Ve biz deli yırtık pantolonlu çocuklardık….
Gizlice arkasından giderdik…
Tablacı hüso..
Deli özco…
Şişeci eto…
Ve ben çirkin fero…
Yırtık pantolonlu kara lastikli çocuklardık….
Dönüp arkasına bakınca eyşe..
Hemen ellerimizi sacımıza atar..
Eğik sırtımızı dik eder..
Ayaklarımız saklardık…
Bizler çünkü kara lastikli..
Kunduraya hasret çocuklardık..
Bize bakıp küstah bir kahkaha atan eyşe..
Bizi küçümser gibi
O mini etekli …doğrucu adamların sevdiğiydi..
Kim bilir bir gün gelecekte içimizden biri ile çıkacaktı…
Hayali bile imkansızdı…
O süslü mini etekli herkesleri peşinden sürükleyen…
Küstah ….
Kahkahalarıyla…kadındı…
Geçen tablacı hüsoyu ağlarken gördüm..
Bizim eyşe onu eskicilik yaparken görmüş…
Kırılmış gururu…
Onu ilkez ağlarken görmüştüm…
Ve büyüdükçe sevda ağırlaşıyor..
Tutkunluğumuz bir kadına …..
Hayallerimiz ortak sevdiğimizE
Bizler kara lastikli ayaz gecelerin yırtık pantolonlu …
Burnu sümüklü çocuklardık…….
Ve kırılan gurur ve imkanzızlığı…
Anlayan Hüso..vazgeçmişti..ve …
Beklide hayatın zorluğunu bizden önce öğrenmişti…
15 de adamlaşmak yakışmıştı hüsoya..
Hayata daha farklı bakan ve yırtık pantolonlardan
Lastikli …. Ayakkabıları..
Ayşeyi tablacılıgı ve bizleri bırakan ….
İlk adamlaşan ve başkasıyla çıkan….
Ve ilk defa kıskanma duygusuyla taddıran….
Rest çekercesine yırtık pantolonlara …
Bizi hayatla baş başa bırakan…
Başı Dik giden eskici hüso oldu…..