Küçükken kurduğum hayallerim,
hepsi gerçek olacak zannederdim.
büyüdüm bir baktım ki,
yırtık ceplerimden düşmüş umutlarım.
Ben sadece fazlasıyla ciddiye almıştım, küçükken babamın bana birini üzdüğümde söylediği o sözü. “Kendini karşındakinin yerine koy” ve ilk başlarda bunu o kadar çok yapmıştım ki, bir gün dönüş yolunu yani ‘kendimi’ bulamadım.
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!