Yırtık Bir Hikaye Şiiri - Orhan Demirtaş

yaslı bir aşkta gövdemi parçaladım
parçalarım, mor bir memeden akan süt gibi
..................etten bir tapınağın kalbine sızar
korkuların göğsünde donmuş kan izleri
kırık düşlerini çarpar yüzüme
yırtık bir hikayenin hükmü yazılmış alnıma
nice ızdırap kullandım da
....hiç biri senin kadar süründürmedi
hiç biri senin kadar koynuma hançer girmedi

anlıma bıraktığın sayısız hatıralar
...........vasıfsız bir mühür kadar silik şimdi
yasaklı bir söğüt kabuğu gibi anımsadığım sesini
.....kardan ve buzdan öfkelerim de donduracağım

sonsuza demir almış ruhtan gemiler taşıyacak
gözlerime çakılı duran
...........paslı, çıplak, kıpkızıl ve yakıcı dallarını

ateş aylan dağıldıysa,
..........altın tozu bir çiçek harmanı gibi
......................................kalbimin boşluğuna
ve yazıldıysa isminin her harfi tutanağıma

bil ki bu,
.....yüreğimin yüzüne masum akışından-dır

yokluğunun dayanılmaz acısı
............................bir yol bulup sızar içime
su imgene ait tüm dileklerim
........yakılan hüzünlerden kanar yarama
ve ay, kahpe bir ışık gibi düşer geceme
.....................içime kanlı bir nehir akarsın
ve ben ölümün dili olurum
..............bin ölünün diliyle çağırırım seni
sessizliğin, susuzluğum olur
..........zemheride sönen bir ışık gibi
senin için ölmezse bu gövdem
................ne işe yarar

aşkın bağışlamadığım tek suçum oldu
kederli bir tapınak gibi
.................gözlerinde oyalanırım hala
dertli bir kemanın tellerinde ezilirim
yıkılır, yıkılırda gökyüzü
ben herkesin ayağının altıda çiğnenirim
yinede amanım sensin
kirli bir yüz ve yırtık bir mendille
.....kaldırım köşelerinde ismini dilenirim

tanrım, bağışla beni
bir Züleyha, bir Yusuf sandım
............gönlüme düşen seslerin suretini
bağışla beni
....senden daha çok andıysam
............................yarin zümrüt ismini

sevdam büyüdükçe
...günah işledim sözlerin sarhoşluğunda
çıkarsa esmer bir fotoğraf bu çamurdan
say ki, beyaz bir rüzgar
..siyah bir gömlek giyinmiş kan ter içinde

gri bir tay geçti
............gönlümün kutlu yoncalarından
nal izleri kıvrım kıvrım ışıldar
ışığın gizemine varsam
.......üşür sisli bir yol, gerçeğin batağında
bakışlarımda kırılır gökyüzü
bir kent vurulur lanetli insanların taşlarıyla
kahredici bir cesaretle
........dünyanın haritasına altı mezar çizilir

ben, altı tabutla ismine // İzmir’e
................................altı defa gömülürüm

sen benim derin suyumdun
isminde vurgun yedim
..........sesinde vurgun yedim
.................gölgende vurgun yedim
akan bir ruj lekesi gibi
...............sil artık ismimi dudaklarından
sen, ey göz yaşlarımı içimde öldüren sevgili

Orhan DEMİRTAŞ