İnanç soytarı krallığında kayıp
Utanç kendi mezarını aramakta
Mağaralarda kadınlar aşkı doğuruyor
Ayrılık düşüncesiz bir yenilgi sofrada
Kanlı mamalar yiyor çocuklar tabaktan
Solgun bir yüzü rüzgâr okşuyor
Ölümün elleri üşüyor karanlıkta
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Duyduk ki beş para etmezmiş varlığımız
Aydınlık bir gelecekte bizi asacaklar...
çoğu zaman
asılan değil
sorguzuz ve pervasızca asanlardır
asıl suçlu olanlar...
'Ölümün elleri üşüyor karanlıkta'.Kutluyorum.
yine çok güzel dizeler, antolojım ve 10 puan...
Kötü, kötünün kötüsü... Bir süredir yaşadıklarımız...Bize olanlar... Kendimize yaptıklarımız... Ve şair yüreğinizin cesur, ustalıklı sesi, nezaketle dokunup bizleri sarsıyor. Anlatımı ve anlamı zengin şiirinizi, her okuyuşta aynı duygudaşlıkla, tekrarla okudum ve çok beğendim. Saygı ve selamlarımı kabul buyurunuz. İzninizle, tam puanla antolojime alıyorum.
kutluyorum kaleminizi, yüreğinize sağlık, listemdesiniz
selamlarımla
Usta kaleme saygılatımla H A R İ K A
Tebrikler
Son günlerde manşetlerden inmeyen bu yüzyılın ayıbı...
Umarım son olur... Duyarlı kaleminize sağlık sayın Yetgin...
Saygılarımla +10
ölümün bile ürktüğü bir darağacı
kutlarım
namık cem
Aşkı farkli bir güzellikle anlatan şair, yine güzel bir çalışma sonunda hos bir siir olmus.. Yüreğinize sağlık..
TEBRİKLER YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta