Eğilip yere, düşen çocukluğumu kaldırıyorum
İrkiliyor yitik hayallerin soğuğunda
Kendimden korkuyorum!
Büyüdükçe, kesiyorum uzayan saçlarımı
Çünkü her teli bir kâbusa bağlanıyor
Kendimi korkutuyorum!
Kayıp bir ülkenin bağrında yanıyor gençliğim
Eğilip, üflüyorum içime dolan hayatın nefesiyle; fayda etmiyor
Kendimi bir sigaranın ucunda seyrediyorum!
Büyüdükçe yalnızlaşıyorum fazlalıklardan silkelenerek
Çünkü yüzüme düşen her göz susturuyor bakışlarımı
Utanıyorum!
Ben, bir şiirin eğreti duran son dizesiyim
Suçu şairde mi aramalı, şiirde mi?
Bilmiyorum!
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz çok usta. Harika yazıyor. Bugün baktığım (yeni ve tanımadığım şairlerden) içlerinde en iyisiydiniz diyebilirim:)
Biraz da umut, mutluluk, neşe, doğa, aşk ve sevgi şiirleri yazmayı deneyin..kaleminiz inanın çok yakışıcak.
Yüreğinize sağlık
Kaleminiz daim olsun
Saygı ve sevgilerimle
Şiirlerini beğeniyle okudum...
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (4)