İşte "27 OCAK " arifesindeyiz
Seni bilmiyorum, ama ben ağlıyorum.
Yalnızlığıma ortak olan bu odada;
Koyu bir karanlık, bir sessizlik;
Hıçkıran gözlerle sen varsın.
Giden parmaklarımda,sükülense yüreğimdi.
Yarın 27 OCAK ;
Böyle gösterecek takvimler.
Herkese sıradan gelen bir gün;
Bize yine maziyi hatırlatacak.
Gün boyu, evet gün boyu,
Ellerini son kez sıktığımı;
Dudaklarımdan istek dışı söylediklerimi;
Gözyaşlarımı nasıl sakladığımı;
Hepsini bir bir yaşayacağım yeniden.
Belki sende, yaptıklarımı yapacaksın
Belki de resmime son kez bakıp;
Avuçlarında nefretle sıkıp, yırtacaksın;
Dudaklarından beddualar yağdıracaksın.
Ama ben 27 OCAK'TA
Yeniden kahrolup ağlayacağım...
Emin Barut_____27/1/1982 Arşiv
Emin BarutKayıt Tarihi : 26.1.2024 00:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!