Yirmisinde Yaşlandım Şiiri - İlker Kayra

Yaşlandım evlat,
Yirmisinde yaşlandım.
Seni göremeden, annene doyamadan yaşlandım.
Hastalıklar peşimi bırakmıyor.
Ameliyatlar artık annen kadar canımı acıtıyor.
Senin acından bahsedemiyorum bile.
Annenin tek bir busesi bile,
Kalmadı yüzümde evlat.
Gül bahçesi gibi kokmuyorum artık.
Düşün işte annen en son,
Ne zaman sarıldı bana…
Her damarım delik deşik.
Sızlayanlarında serum takılı…
Sağlam olanlarında,
Kan ancak yol bulabiliyor.
Kimi de yolunu şaşırıp,
Damarlardan fışkırıyor.
Hemşirenin insafına kaldım.
Sevdiğimin sevgisine muhtaçken,
Bir yatakta bir başıma çırpınırken…
Başını omzuma koyduğun günü hatırlıyorum.
Daha bir avuçtun hani.
Uzayan saçların daha dün filizlenmiş başından.
Süt kokuyorsun evlat, üzerime kusmuyorsun.
Ellerimde tuttuğum sen miydin evlat?
Hatırlamazsın ki büyüyünce, yazık…
Ağladın sonra…
Anneni özledin belki benim gibi.
Lazım gelir miydi peki ayrılık bu yaşta?
Ağlayışın çınlıyor kulağımda.
Çare yok evlat, ameliyat şart.
Annene iyi bak.
Ben bakamadım, sen doya doya bak.
Yirmisinde yaşlandım.
Belki senden, belki annenden ayrıldım.
Annene iyi bak…

(04.02.2015 02:25)