Yirminci Asrın Hikayesi Şiiri - Aşık Şef ...

İnsanlar gelişmek kalkınmak diye,
Batağın içine battılar yavrum.
Sarıldılar sofralarda İçkiye,
Hergün akşam murdar yattılar yavrum.

Her ota bir zehir üretti gâvur,
Gizli katliamlar devri bu devir,
Bunca tahribata konulmaz tavır,
Irmaklara zehir kattılar yavrum.

Bahir derdik,umman derdik bir zaman,
Çeşit çeşit balık yerdik bir zaman,
Kıyısında hayal kurduk bir zaman,
Denizleri çöpe attılar yavrum.

Ormanlar süslerdi dört bir köşeyi,
Önce devlet vurdu köke kaşeyi,
Göknarı,gürgeni,çamı meşeyi,
Baltalı motorlu yuttular yavrum.

Kör gözlüğü takıp çıkmışlar yola,
Yıkıcılar bir an vermiyor mola,
Dünyanın bedeli boyayla cila,
Güzeli çirkine sattılar yavrum.

Kırdılar yıktılar dehşet saçtılar,
Atmosfere bile delik açtılar,
Herşeye maddeyle değer biçtiler,
Her pisliğe çanak tuttular yavrum.

Şefkati çok üzgün bunca körlükten,
Hâlâ vazgeçmezler canavarlıktan,
Tabiat katloldu bu uygarlıktan,
Dünyanın içine ettiler yavrum.