YİRMİ DÖRT SAATLİK MESAİM
Sensizlik nasıldır yaşamadın bilemezsin
Alnıma yazılmış en güzel yazım sensin
İki gözüm senin için kurbanlar olsun
İçimde bir volkansın patlamaya hazırsın
Kartallar gibi hep dağlarda dolaşırsın
Canım senden gelen sevda yellerine aşığım
Anlatılmaz bir duygu bu yaşayınca anladım
Kısmetim senmişsin olmaz zaman da tanıdım
Ağlamakla gülmek kardeşmiş senden öğrendim
Nidalarımın hepsi sana dinle bak yüreğim
Anlatacak sana bu gönülde ne hissettiğim
Sanma unuturum gün gelir sevginden bıkarım
Yollarımız birleşmese de uzak olsan da sevgim
Varlığının olduğunu bilmek bana yeter gülüm
Güneş bile senin yanında sönük kalır sevdam
Lal oldu dillerim canım seni içimde büyüttüm
Uzak kalalım diye mi seni sevdim hatta taptım
Razıyım ne dersen yapmaya yeter ki kavuşalım
Labirentlerden çıkmış gibiyim yolumu kaybettim
Ellerimi bırakma ne olur biricik sevdiğim
Bu sevdanın yoluna ben inan ki başımı koydum
Ölmeden geriye dönülmeyecek bir söz verdim
Seni sevmelerden ben yiğidim bil yorulmadım
Seni sevmek benim yirmi dört saatlik mesaim
Hasibe Kaya
30-06-2009
saat:03.23
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!