Yirmibir Mayısta vurdular beni, yerlere attılar onurumu
Çiğnediler bedenimi, çamurlara sürüdüler, acımadılar
Kırk katır kırk satır misali, doğradılar yüreğimi
Bir parçası Mağripte, diğer parçalarını aramaktayım
Biliyorum çırıl çıplak bıraktılar beni, ayazın ortasında
Çerkeskamı bile örtmediler, kan revan bedenime
Ağlamadım na, ağlatamadılar, gözyaşlarımı kuruttum
Kinime kazdım sevdamı, koskocaman Çerkesya yazdım
Kopan organlarımı saçtım ekin diye, tırmıkladım
Gelen baharı bekler oldum, Şamil dirilecek diye
Avluya kadar gelip, abrek oldun müjdesini bekliyorum
Varsın kaşenim bir ekin daha biçip, başakları omuzlasın
Yirmibir Mayıs'ta vurdular beni na, yatırdılar kahpece
Sibirya rüzgarına tuttular, kamalanmış yarık göğsümü
Soğukla buzla sildim yüreğimin yaralarını
Pansuman ettim, kopan organlarımı yamadım kendimce
Asla ağlamadım, Çerkesya için değer dedim
Biliyormusun na; Bütün takvim yapraklarını kopardım
Artık tek bir günü hatırlıyorum: Yirmibir Mayıs..
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 17:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!