Saatler tükenende
Yirmibeşinci saatte yaşarım dünyamı.
Yaşarım ki bana ait benden yana.
Yorgun düşsede tüm düşünüşler
Akar yinede bir bulağın gözünden
sana ait hislerim...
Hep yirmibeşinci saatimi beklerim
Beklerim ki sana ait senden yana.
Gözüm gözünün değdiği yerde
Ruhum beyaz tenindedir.
izin ver geleyim
bir yelkenli gibi kollarına esim esim.
1996
25.05.
Kayıt Tarihi : 4.9.2002 11:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nergiz Kartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/04/yirmibesinci-saat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!