Döşeklerden kalma bir ağrı var sırtımda
Yüzüme vuran ayazlar kuruttu hep dudaklarımı
Sabaha kalmadan, yağmur, süsler sokak lambalarını
Çatılardan sarkan ipekli suların seyrine dalarım
Bir takvim kadar hayalperest midir doğarken insan?
Tabii varsa bahçesinde geceden kalma ılık bir rüzgar;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta