Yirmi Yedinci Hafta Şiiri - Emin Vural

Rafa kaldırdım kendimi,süresiz
Ne kadar kalacağım daha orada bilmiyorum
Belki müebbet yemiş olabilirim.
Duruşmalarım her hafta cumartesiye erteleniyor
Her duruşmanın sonunda karar aynı
Sonuç; haftaya gel ama yanında getirme anılarını
Nasıl olur hakim bey?
İnsan bu kadar silebilir mi yaşadıklarını bir çırpıda?
Nasıl unuturum kendimden bile vazgeçtiğim o insanı
diye düşünüyorum tozlandığım rafta.
Yirmi yedinci haftada tekrardan çıkıyorum hakim karşısına.
Haykırıyorum,seviyorum onu çok aşığım diye.
Hakim inletiyor salonu karar diyerek.
‘’Yaz kızım’’:Sanığın sevdiği kız gelinceye kadar
duygularının söküp alınmasına.
Yapma,yapma hakim bey kızı alın ama duygularımı bırakın
onlar olmaz ise ne kızı sevebilirim, ne de her hafta
sizin yanınıza gelebilirim.
Almayın onu benden, sevdiğimi ecel almadan.
(11.03.2017)