Yirmi Yedi Yaşım Şiiri - Ahmet Aktaş

04.11

iki gün kaldı
yokluk ve yok olmak
kimsenin umrunda değilken
varlık tek başına içimde
ne anlama gelebilir ki

yalnızlıkta zehir niyetine içilmiş
yirmi yedi yalan yemin gibi
beynimin andaçlarında hatıralar
yirmi yediden aşağı doğru
örümcek ağlarında çırpınır gibi
ölüm gibi
ölüm
öl
...ve ölüyorum
yorganın altındaki karanlıklarda
ölmek içimde zor ölüyor
......................................................
06.11

...doğ
ve doğdum
yalnızlık besteli ninnilerle
büyüttü beni annem
kundağıma bakışlarıyla
alınyazısı gibi hiç çözülmeyen
yirmi yedi kör düğüm attı
kadıncağız gam çekiyordu
ve gamlı sütünden emzdirdi beni
ki şimdi gamlanmam ondan
gözlerim aydınlığı bilememiş
karanlığın kör oluşu ondan
çamurum babamın
samanuğrusu aleviyle pişmiş
ebemkuşağımın soluksuzluğu ondan
ah! bugün yine hatırlanmadan doğdum