Yirmi Yedi Şiiri - Engin Yılmaz 2

Kurdum cümlelerimi
Ne kaldı ki geride?
Ne var yazmadığım?
Çaresizliğim mi?
Yalnızlığım veya hayattan nefret ettiğim mi?
Ne anlatabilirim daha?
Duygusuz bir adam oldum çıktım zaten.
Bekliyorum ne varsa
Ne kadar yüklenecekseniz bana.
Bekliyorum, umutsuzluğumu umut edinmişim.

Kurdum cümlelerimi
Bekliyorum.
Hayırsız ne varsa onu bekliyorum.
Bir gece ansızın kim gelecekse onu
Her yanda çaresizlik marşları söyleyen kurgulu dizi setlerimi…

Kurdum cümlelerimi
Ne kaldıysa geride onları yazacağım.
Anlam kazanmıyor hatıralar
Ama ben yine de özlemekle yükümlü olduğum bir kara sevdanın arkasından gidiyorum.
Gocunmuyorum gitmek veya kalmaktan ya da her ne yaptıysam.
Anlamlandırıyorum kendimi.
Bırakıyorum olmadık sevdalara.

Kurdum cümlelerimi
Özgürlük adına ne varsa söyledim
Geride kalanları özlüyorum.
Zafer şarkılarıyla dolu bu yolculukta
Ben ölümün sessizliğini gördüm.
Kollarımda bir ağırlık var
Anlamsız ama sahici…
Gözlerim kararıyor.
Ağlamak için bile izin alamıyorum.
Kurduğum cümlelerin aksine ben söylenmemiş yalanları hak ediyorum.

Kurdum cümlelerimi.
Bekliyorum.
Sevdam içimdeyken ben üzülenlere kahroluyorum.
Yananları görüyorum sevdası uğruna.
İçimde bir gülümseme isteği...
Anlamsız ama içten gelen…
Kararsız ama sorgulayıcı…

Kurdum cümlelerimi
Bekliyorum
Kırmızılar görüyorum
Ya da gördüğüm urgan mı?
Beyaz mı rengi?
Neden sesler duyuyorum ağlamaklı?
Neye ağlıyor bu insanlar

Kurdum cümlelerimi
Bekliyorum
Saydım
Yirmi yediydi sayısı
On altı sefer gördüm bu eylül sabahını
Birileri çığlık atarken
Birileri zafer marşları çalıyor,
Yuhalama sesleri arasında küfürlü konuşuyordu,

Kurdum cümlelerimi
Bekliyorum
Herkes nereye kayboldu?
Neden yerimizde değiliz?
Bir yolculuk esnasında getirildim buraya
Kararsızım
Artık gitmeyi özlüyorum

Kurdum cümlelerimi
Bekliyorum
İhanet mi ardımdaki?
Ben ne kaybediyorum?
Kahramanlık mı sıfatımın tam ismi?
Kim bu rütbe sahibi?
Elimdeki son randevum
Elimdeki çıkış noktam
Bir bakıma kâğıt
Bir bakıma gidişimin Türkçesi

Kurdum cümlelerimi
Bekliyordum
Her yanım yeşillik
Daha ilerisi deniz
En ilerisi gidiş istasyonu
Biletim yanımdaki iki kolluk kuvvetinde
Onlar acınası bakıyorlar yüzüme
Bekliyordum
Kurmuştum cümlelerimi
Ama niyetler farklıymış
Ben veda ediyorum.
ADNAN MENDERES’E