yaşamak direnmektir ben hiç doğmadım ki...
Sen ne dersen de vazgeçilmiyor
İçimde öyle bir yangın varki bitmiyor
Nerdeyse bir sene oldu bi tanem
Sensiz izmitte bile yaşanmıyor.
Burda oturduk onunla
Hani sen çok severdin gece olunca
Halkevindeki ışıkları
Sen mutlu olunca içimdeki aşk artıyordu
Ya ben sana buketler dolusu papatyalar nergizler veremedim
Ama anlamadın sevgimi
Hadi bekliyorum sensiz sokaklarda
Ya herşeyden vazgeçiliyor ama senden sanırım
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 22:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!