yirmi Üç Elli Dokuz

22:10da canım kanım babam aradı
dikkat et kendine dedi, sesi titriyordu
ay yere inmiş durmadan kızarıyordu,
Savaş Bıyıklı caddesinde,gülümsemen hatırımda
yümrukladığım duvarlar Sakaryayı hatırlatıyordu
ciğerim sökülüyordu, ıhlamur ağaçları çıldırmıştı

22:15te durmadan akan munzur çayı geldi aklıma
kenarında koşarken nefes nefese soluk soluğa
Türkiyem diye ağlarken, ölürüm Türkiyeme diyen
mervanı düşündüm, pkkya katılan aşiret ağası mervanı

22:30da kan kustum, elimde gümüş kaplama silahım
tövbe ettim, kırıldı kanadım akrebe yelkovana isyan ettim

22:40ta seni aradım hıçkıra hıçkıra, helallik alamadım
Yapma dedin yeter artık söz vermiştin bana dedin
EyvAllah be mübarek dedim,yalnızdım yıldızlar sırdaşımdı
dağlar kahrı çekilir kimine göre çekilmez, sırdaş dağlarda
uğrun uğrun can alan Mevlaya, bir adım geride açtım elimi
Yıldırımlar düşüyordu kafam dumanlıydı, saatler ilerliyordu

22:50de yürüdüm ölüme, çare bulunmaz diye diye
sıkarken dişlerimi, kış sardı bedenimi
hissetmiyordum ellerimi, hissetmiyordun hissetiklerimi

23:10da pişmanım diyen, haine su veriyordum
gözlerimde kanlı yaşlar, ağlıyordum Şehidime,
Şehit Yakup Ceylanıma, rüzgar arkadaşımdı,
anamdı babamdı evimdi, barkımdı
...
ölüyordum

KİMSE BİLMİYORDU 23:59da...

Alper TUNGA KARAKOÇ