Yirmi Üç Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Yirmi üçte yirmi üç
Dilemiş tuti kuş güç
Ol kuşu duyan ibis
Ünlemiş yecüc mecüç

Der bura edessa tut
Edessa hep at hudut
Atları anne sözle
Gezerler umut umut

Anne güneş baba ay
Aylı güneş doğmuş tay
Güneşin adem tayı
Anlatak detay detay

Yirmi üç mümin halk tur
Söylemiş ibis batur
Yirmi üç yirmi üçü
Okuyak satır satır

Bak güneş içinde ay
Baş vermiş adem alay
Ad evli havva hatun
Der evde adem halay

Gün havva ayda adem
Söylemiş tuti zadem
Bak demiş oğuz ata
Ev içte atlı dedem

Oğuz der atım tut sev
Bak evim koca bir dev
Ol evde tarkan ve kurt
Söylerler tamgam ödev

Ol sese koşan horoz
Tutmuş bir kalem bariz
Kağıda ev et yazıp
Der öküz ahır görüz

İbis der ahır tabah
Tabağın aşı kabah
Ol kabah aşı öküz
Yer imiş sabah sabah

Baht demiş eve tuti
Ol evli bohti zati
Hem eve kitap deyip
Okumuş ötü ötü

Amma der ibis usta
Bak tuba ağaç pusta
Ağaçta anka kuşu
Ötüyor posta posta

Horozun sözü kevser
Hem merkez subay eser
Ol horoz merkez yerden
Ev kayı deyip keser

Ev turab diyen tuti
Anlatır tunga miti
Ol tunga ev halkına
De sümer mısır eti

Gel söyler anne baba
A güneş be ay oba
Ab evde başak başak
Yeşermiş ekin teba

Tuti kuş elde tarı
Bas seda türkü yırı
Gün eve musikiyle
Der girek sürü sürü

Bakarlar evde martı
Terazi tutup tartı
Der evde bir terzi var
Ağzında ahzab virti

Ol virdi yırar herkes
Yır sözü bu yer merkez
Ev içte rehber hakan
Der gelin evim tez tez

Te evde yırmışlar bes
Evet ev halka de yes
Birlikte mısra mısra
Diyelim bu bir piyes

Faruk Bakuri