On yediden beri fazladan yaşıyorum,
Yanmaya kasları olmayan bedenimin
Körpe erkesini arkamda bıraktım
Yirmi sekiz kasım çiçeği bezenmiş kapının tanında acıkmıştım;
(Çünkü toprak kokulu ülkülerden biten çimenler kopmuştu güzün.)
Şimdi kanımla ben yaşlanıyorum
Çakım yüzüm eğiliyor
Bir ben için, önceki sayılar toplansın
Benim bir seni düşünmeme neden ol
Sen bir ben için kurtarmaya çalışırken
Benim seni düşünmeme neden ol
Mavinin içindesin
İçim yandı da yanıyor da inan bana senin için
Otuz beş geçe gelse de yine sesini duymak için
Bir ben için, buraya kadar çıkar
Kanım buraya kadar yaşar
Sen benden o kadar önce verdin bana beni
Ben senden o kadar sonra düşünüyorum her aralık
Kayıt Tarihi : 19.2.2024 08:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonrakiler. Usluluk dizisi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!