Ben dün gece bu saatte öldüm
Soğuk topraklara gömüldüm
Güneş bir kez ısıttı göğsümü
Yirmi dört saatte çürüdüm
Kimler geçti yanımdan ah bilseniz
Ne ayak sesleri dinledim şekli bozuk taşlardan
Ne dualar duydum binlerce dilden
ağıtlar geliyordu bir alt sokaktan
saygı duyuyordu insanlar
tanışmadığım ruhlara
ölülerse gülüyordu ağlayanlara
Sağımda yatan biri anlattı
Diriyken takan yokmuş adamı
Dedi, ağlayan bu insanlar
Yaşarken beni kaç kere sattı
Yan komşularımın yangınına dökülen sular
Sanki yağmurdan da kutsaldı
Ne vardı yukarı da, ne yapıyordu yaşayanlar
Artık görmek istemediğimiz bir hayattı
Ben yirmi dört saat önce öldüm
Ve göreceğimi fazlasıyla gördüm
Henüz gitmedim öbür tarafa ama
Ben nefes alırken gömüldüm
Kayıt Tarihi : 12.8.2008 03:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!