Yirmi dört saat(bilinmeze çıkan hikayesi)

Göz göze değdiğinde
Soğuk bir şubat günüydü
İçimi ısıtmıştı ılık bakışın
İlk selamlaşmayla
İçimde ki buzullar eridi
İçimde atan kalp sen sanmıştım
Yirmi dört saatlikmiş
Teğet geçtiğin sevda
Bilmedin anlamadın
Avuçlarına bıraktığım
Yüreğin kıymetini
Bitirdin tükettin
Yirmi dört saat içinde
En güzel sevdayı
Yanından esip geçen
Rüzgâr kadar değeri yokmuş
Adı badasıca sevdanın anlamı
Belki gülerken gözlerimden
Kan damlayacak yüreğime
Yaşayacağım paslı dünyanın
Dört mevsimini senli sensiz
Ha ayrıldıkta beni bitirdin sanma
İkili ikili nefes alıp verdikçe
Bilmeyeceksin bilmeyeceksin
İçimde ki muhteşem kalp atışını
İkilem ve belirsizlik içinde
Alev alev yanacaksın
Yemin ederim hiç bilmeyeceksin
Yirmi dört saatin anılarını
Gururumdan öfkemden kinimden
Bilmeyecek duymayacaksın
Sensiz senli yaşadığımı
Hadi git git
Hak ettiğin bahara
Sanma ki beni attın ateşe
Ne onurumu ayaklar altına atarım
Ne gurumu paspas ederim sevdaya
Umurum da değil kimlesin nerdesin
Yaşadıkça yaşadığım sürece
Bilmeyeceksin bilmeyeceksin
Ne neler kaybettiğini…