Yirmi Dört Saat Şiiri - Selim Uğur Ocak

Kürekler, çıkacak mavi sulardan,
Sahile usulca süzülüleceksin,
Ne duyulacak ıslak hıçkırıkların,
Ne de anlamı kalacak anıların.

Yavaş yavaş anlayacaksın,
Neden son demlerde ağlarsın,
Dünya dönmekten vaz geçerken,
Sen geçmişine döneceksin.

Sen düşerken gökyüzünden,
Bir dilek tutmaya nedenken,
Belkide kendine soracaksın,
Kime? Kaç sene yaşadın?

Ne sevmeye yeter vaktin,
Ne de doyasıya yaşamaya.
Artık uyan delikanlı,
Bitmeden bu yirmi dört saatin.