Yirmi Dördüm Şiiri - Gülay Çelık

Yirmi dördüm,
Hüzün getirdin
Geldiğine sevinemedim
Avuçlarımda bir ömür dünya ağrısı
Hissettiklerim.
Niye doğdum ki
Böyle değildim.
Beyaz kundaklardan kara acılara sürdüm bedenimi
Ben şimdi gözyaşlarımı hangi denize akıtayım
Güneş doğmaz, bahar gelmez dünyama
Yeşiller uğramaz diyarıma.

Yirmi dördüm,
Hazan mevsimim
Ayrılık getirdin
Acılara gebeyim.
En büyük gizemim
Yalnız adındır senin
......
Bu kadarı kafi
Ben artık öleyim
Bırakın gömüleyim.